Pracownia zaburzeń snu, bezdechu i chrapania
Poradnia zaburzeń snu Lubin w Szpitalu Specjalistycznym CDT MEDICUS to miejsce, gdzie zdrowie i komfort Twojego snu są dla nas priorytetem. Oferujemy wszechstronne i skuteczne rozwiązania w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń snu, takich jak chrapanie, bezdechy śródsenne czy bezsenność, niezależnie od ich przyczyn. Skontaktuj się z nami już dziś, aby przenieść jakość swojego samopoczucia na wyższy poziom.
Dlaczego leczenie chrapania i bezdechu warto wykonać w szpitalu CDT MEDICUS?
Wybierając nas, stawiasz na leczenie bezdechu i chrapania pod okiem specjalistów. W szpitalu CDT MEDICUS Lubin gwarantujemy Ci wysoki standard usług, oparty na najnowocześniejszym sprzęcie diagnostycznym oraz wieloletnim doświadczeniu specjalistów.
Charakteryzuje nas indywidualne podejście do pacjenta, którego problemem jest chrapanie, czy bezdech. Leczenie tych zaburzeń zawsze zaczynamy od pełnej diagnostyki, która potrafi wskazać, gdzie leży przyczyna problemu. Dzięki temu możemy zaoferować najbardziej efektywne metody terapii, dostosowane do specyfiki danego przypadku medycznego.
Nasza poradnia leczenia chrapania to miejsce, gdzie znajdziesz kompetentny zespół specjalistów, przyjazną atmosferę oraz kompleksowe podejście do Twojego zdrowia.
Zabiegi i usługi w poradni zaburzeń snu w Lubinie
U nas kompleksowo wyleczysz swoje zaburzenia związane ze snem:
- diagnostyka i leczenie chrapania,
- terapia bezdechu śródsennego,
- leczenie bezsenności,
- zgłębianie przyczyn zaburzeń ruchowych kończyn podczas snu.
Szpital Specjalistyczny CDT MEDICUS oferuje również szeroki zakres innych usług, w tym chirurgię bariatryczną, czy pełne bilanse zdrowia. Skontaktuj się z nami już dziś, by dowiedzieć się więcej na temat naszego leczenia bezdechu, lub dowolnej innej usługi, którą oferujemy. Jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc.
jest to zjawisko akustyczne, powstające podczas snu w wyniku wibracji tkanek miękkich, przy jednoczesnym zwężeniu górnych dróg oddechowych. Jest to częsta przyczyna przerwania snu u osoby chrapiącej i pozostałych domowników. Statystycznie częściej chrapią mężczyźni - szacuje się, że chrapie około 70% z nich. Większość chrapaczy wydaje irytujące dźwięki o różnym natężeniu, które mogą być przerwane zmianą pozycji ciała, inni chrapią zawsze i w każdej pozycji.
Chrapanie pojawia się wskutek drgań przede wszystkim wiotkiej części podniebienia miękkiego i języczka, ale również innych tkanek budujących górne drogi oddechowe. Podczas snu rozluźniają się mięśnie podniebienia miękkiego i gardła środkowego, a przy ułożeniu ciała na plecach język zapada się zwężając światło dróg oddechowych. Brak wystarczającej ilości powierza zmusza do otwarcia ust, co ułatwia tworzenie nieprzyjemnego, charakterystycznego efektu akustycznego. Wibracji tkanek miękkich i zwężeniu drogi oddechowej sprzyja otłuszczenie tej okolicy, brak wysiłku fizycznego utrzymującego prawidłowe napięcie mięśniowe jak również przyjmowanie substancji rozluźniających mięśniówkę (niektóre leki, alkohol, nikotyna i inne używki). Czynnikiem mogącym nasilać częstość i natężenie chrapania jest również pogorszona drożność nosa.
Chrapanie może być izolowanym problemem niewynikającym z żadnej innej choroby. Bardzo często jest jednak objawem współistniejącego zespołu obturacyjnych bezdechów śródsennych.
Narastające zwężenie światła gardła dolnego i środkowego utrudnia przepływ powietrza do płuc powodując stopniowe zmniejszanie się liczby i głębokości wdechów podczas snu. W pewnym momencie poza momentami ograniczonego przepływu powietrza pojawiają się coraz częściej okresy bezdechu. Pojedyncze bezdechy mogą wystąpić nawet u osoby całkowicie zdrowej, ale jeśli ich częstość rośnie mówimy o zespole obturacyjnych bezdechów śródsennych. U osoby dorosłej bezdechy nie zagrażają bezpośrednio życiu, ale utrzymując się latami prowadzą do bardzo wielu groźnych dla życia chorób.
Osoby chrapiące (i z bezdechami) często odczuwają ogólne zmęczenie, suchość w jamie ustnej i gardle, senność w ciągu dnia oraz poranne bóle głowy. Wielokrotnie rozwijają się u nich zaburzenia ze strony układu nerwowego takie jak kłopoty z koncentracją i pamięcią, osłabienie popędu seksualnego czy depresja. W konsekwencji zespół ten zmniejsza produktywność w pracy i ogranicza normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Nieleczony, prowadzi do rozwoju poważnych chorób układu krążenia, choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego, arytmii i kardiomiopatii.
Osoba chrapiąca powinna udać się do lekarza, który na podstawie przeprowadzonego wywiadu oceni ryzyko występowania zespołu bezdechów śródsennych. Ważne jest, aby stwierdzić czy pacjent jest, tzw. „prostym chrapaczem” czy osobą cierpiącą również na bezdechy śródsenne. Wynika to z faktu, że większość z proponowanych obecnie metod chirurgicznych w większym stopniu redukuje chrapanie niż bezdech. Zagrażający zdrowiu zespół bezdechów należy często leczyć innymi metodami jak na przykład maską CPAP. W przypadku wątpliwości, w jakim stadium choroby jest pacjent należy bezwzględnie wykonać badanie analizujące przebieg snu, czyli tzw. poligrafię. Badanie to pozwala ocenić stopień nasilenie bezdechów oraz ich wpływ na czynność organizmu pacjenta w czasie snu.
Metoda radiochirurgii pozwala zmniejszyć oraz usztywnić tkanki miękkie (podniebienie, języczek i język) prądem o częstotliwości fal radiowych. Podczas zabiegu w podniebienie miękkie wprowadzane są elektrody, między którymi przepływają fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Pod wpływem ich działania powstają niewielkie blizny, które unoszą i usztywniają tkanki.
Usuwany jest również fragment języczka oraz nacinane podniebienie miękkie. W niektórych przypadkach głównie u osób z nadwagą zdarza się, że konieczne jest wykonanie II etapu zabiegu, w celu dodatkowej korekty anatomii gardła.
metoda radiochirurgii jest bezbolesna, a dzięki niej chrapanie zostaje wyeliminowane u przeważającej liczby osób. Po wykonaniu zabiegu, czyli po koło 30-45 minutach pacjent może bezpiecznie i samodzielnie wrócić do domu.
Z uwagi na złe efekty, dużą bolesność lub bardzo wysoką cenę nie wykonujemy zabiegów techniką laserową (LAUP) i metodą koblacji.
Pacjentom ze znacznie nasilonym zespołem bezdechów śródsennych (OSAS), którzy nie tolerują maski CPAP proponujemy plastykę gardła środkowego, podniebienia miękkiego i języczka z ewentualną tonsillektomią i redukcją języka metodą klasycznej chirurgii (m.in. uvulopalatofaryngoplastyką, faryngoplastyką boczną i poszerzoną).
We wszystkich przypadkach rozważyć należy również udrożnienie jamy nosa (np. septoplastyką, mukotomię czy usunięcie polipów). Wszystkie te zabiegi możliwe są do wykonania na Oddziale Otolaryngologii
